‘Schijt eraan dat de buurt weet dat ik bij de Voedselbank loop. Het is niet mijn schuld dat het zo gelopen is. Ik had allang aangegeven dat die trein aan het ontsporen was. Maar de hulpverlening kwam te laat op gang.’
Vrolijk
Karin zit financieel in de penarie, maar ze blijft vrolijk. ‘Er zit weer een jeugdtrauma in mijn voedselpakket: rabarber! Aargh! Ga ik direct weggeven! Mensen mopperen, maar je krijgt het, ja, dus niet zeuren. Als je het niet kan gebruiken, kan je er ook iemand anders blij mee maken.’
Verwarrend
‘Niet iedereen beseft hoeveel armoede er is in Nederland’,’ zegt Karin. ‘Ik heb ook zelf schuld aan mijn situatie, hoor. Maar het is bizar hoe snel je aan de grond kan komen te zitten. Al die toeslagen maken het ook ingewikkeld. Toen mijn dochter 18 werd, gingen we van kindgebonden budget en kinderbijslag naar niks. Dan daalt je inkomen behoorlijk. Toen liepen de schulden op.’
Krantenwijk
‘Mijn dochter doet hartstikke haar best. Ze brengt 40 euro in de week in, met haar krantenwijk. Eén keer zei ze tegen mij: mama, alles is best wel duur, hè. Dan breekt toch je hart. Ik had het moeilijk, hoor. Ik zat bij de huisarts, en ik zei: ik zie het leven niet meer zitten. Toen zagen ze de ernst pas in, en kwam de hulp op gang. Gelukkig heb ik nu een budgetmaatje van de gemeente. En natuurlijk de Voedselbank. Dat helpt enorm.’
Problemen
Karin is een intelligente vrouw, maar in haar leven is er veel misgelopen. Ze werkte 10 jaar bij Binnenlandse Zaken, maar raakte bij een reorganisatie haar baan kwijt. ‘Ondertussen was mijn dochter geboren, en ik kreeg problemen met haar vader. We gingen scheiden. Met mijn tweede partner ging het helemaal mis: mijn dochter en ik moesten vluchten naar een Blijf van mijn Lijf huis.’
Positieve draai
‘Wat was dat een moeilijke tijd. Geestelijk was ik niet sterk genoeg voor een baan, en ik ging stomme dingen doen. Ik heb zelfs nog vastgezeten. Ik kwam uit Curaçao, en toen stond er op het vliegveld een hond aan mijn koffer te snuffelen…….Nou, je snapt het al. Oh, wat had ik een spijt. Het is geen excuus, maar ik was totaal wanhopig. Die stommiteit heb ik nu een positieve draai weten te geven. Als ervaringsdeskundige vertel ik op scholen hoe belangrijk het is dat je je leven op de rails houdt. Dat je door een oplossing die makkelijk lijkt verschrikkelijk in de problemen kan komen.’
Lief
‘Eerder liep ik ook een tijdje bij de Voedselbank. Ik vond het toen heel erg, ik schaamde me kapot. Maar nu niet meer. Vergeleken met vroeger zit ik veel beter in mijn vel. Ik heb mensen om me heen die om me geven. En bij de Voedselbank word ik warm ontvangen. Ze zijn echt lief voor me. Tegen mijn dochter zeg ik altijd: we hebben niet veel geld, maar we zijn wel rijk.’
