Vorig jaar rond deze tijd waren de eerste paar keer dat wij naar de voedselbank moesten. We hadden toen te weinig geld om zelf onze boodschappen te betalen. Ik wist niet wat ik kon verwachten. Je hoorde er wel eens iets over. Meestal als je er iets over hoort zijn het slechte dingen. Het eten moest super vies zijn, goedkoop en bovendien al heel lang over de datum. Ik was dus heel benieuwd wat ik er van zou vinden.
Mijn mening had ik al snel gemaakt over de voedselbank. Het was top. Je kreeg heel vaak niet van die vieze goedkope producten, maar juist het tegen over gestelde. We kregen super vaak bekende merkproducten die super lekker waren. Het enigste nadeel was voor mij dat er veel snoep en koek bij zat, maar het was veel en meestal heel lekker.
We hebben er ongeveer een jaar onze eten gekregen. Daarna mochten we het niet meer. De berekening was strenger geworden, dus hadden we nu er te veel geld voor om nog te mogen halen. Aan de ene kant vond ik het heel jammer, maar aan de andere kant weer niet. Het eten vond ik echt
super en je kon veel nieuwe producten proeven en testen, maar voor mijn moeder vond ik het wel zielig. Ze had altijd zo hard geknokt om hier niet heen te hoeven gaan. Ondanks moest ze er toch heen gaan en ik zag dat ze het er moeilijk mee had. Ze wilde zelf voor ons kunnen zorgen en niet door middel van hulp. Later besefte ze ook wel dat het geen schande was, maar het gevoel bleef altijd wel een beetje bij haar.
Mij is van deze tijd vooral de feestdagen bij gebleven. We kregen in deze tijd belachelijk veel eten en kerstpakketten. We hebben zelf soms ook dingen moeten weg geven of moeten weigeren, omdat het gewoon te veel werd. We hadden bijvoorbeeld super veel spijsbroden gekregen en super veel oliebollen van een echte bakker. Ook met sinterklaas kregen we veel producten. Kruidnoten en chocolade producten noem jet maar op. Lang daarna kregen we nog steeds de producten mee naar huis. Was echt belachelijk veel en super lekker, daarom is deze tijd mij het meeste bij gebleven.
Als er ooit weer een tijd komt dat ik er weer heen moet zou ik mij absoluut niet schamen. Het moest nou eenmaal in deze tijd. We konden gewoon niet anders. Zou ik er vrijwillig weer heen gaan. Ik denk van niet. Was super lekker en we kregen leuke producten, maar ik haal toch liever samen met mijn moeder ons eten uit de supermarkt dan uit een loods
Wel zou ik de mensen die er werken super veel willen bedanken, want ze doen echt goed werk. Ze stonden er echt super lang, maar ze bleven vriendelijk lachen. Ze hadden liefde voor hun werk. Al hadden ze het nog zo druk ze gingen door. Vooral in de winter hebben ze het denk ik best zwaar in de koude loods. Ze hadden altijd dikke vesten aan en bleven de kratten maar legen in de tassen. Fantastisch om te zien.
Als je er ooit zelf heen moet of al loopt. Schaam je vooral niet. Het is niet erg als je er heen moet. Er lopen er te veel om je hier druk over te maken. Er komt vanzelf een dag dat je het niet meer hoef te halen van de voedselbank, maar weer gewoon uit de supermarkt. Bovendien ik denk dat je heel vaak beter en lekkerder eet dan iemand die het zelf koop.
Bedankt voor het lezen. Hopelijk vond je het leuk en lees je nog even veder op mijn site of zie ik je weer terug over 2 dagen bij mijn nieuwe blogpost
Fabian van der Gijze
