“Door persoonlijke omstandigheden ben ik in de schuldsanering terechtgekomen. De grootste klapper was mijn studentenlening. Die werd omgezet naar een doorlopend krediet – met bijbehorende hogere rente. De rekeningen stapelden zich op: de achterstand was op een gegeven moment niet meer weg te werken.” Een 32-jarige Friese dame vertelt vol schaamte over haar periode bij de voedselbank.
“In 2013 maakte ik een jaar lang gebruik van de voedselbank. Tijdens mij tweede zwangerschap – ik heb twee kinderen van 9 en 7 jaar oud – kwam ik er alleen voor te staan. Tot die tijd werkte ik. Na de bevalling belandde ik in de ziektewet en daarna ontving ik een uitkering.
Diagnose
In die periode was het erg onrustig in mijn leven. Mijn administratie was een zooitje. Er waren allerlei zaken zoals de zorgpremie die ik niet meer kon betalen. In mijn hoofd was het druk en chaotisch, een gevolg van de stoornis ADD (Attention Deficit Disorder). Ik ben daarvoor in behandeling gegaan. Degene die mij daarbij hielp, wees mij op de voedselbank.
Schaamte
Het was voor mij ontzettend moeilijk om naar de voedselbank te stappen. De schaamte was groot. Ook was ik bang mensen tegen te komen die ik kende. Ik woon in een dorp dus die kans is vrij groot. Uiteindelijk zag ik één keer een bekende, hij mij gelukkig niet. Tot op heden weet mijn omgeving niets over mijn periode bij de voedselbank. Dat gevoel van schaamte – dat je afhankelijk bent – zakte langzaam. Na een jaar veranderde de financiële balans en kwam ik niet meer in aanraking voor de voedselbank. Begin volgend jaar is het schuldsaneringstraject ook afgerond. Mijn administratie is inmiddels weer op orde. Ik doe het weer helemaal zelf. Af en toe heb ik een mindere periode, dan kijkt iemand vanuit mijn ADD behandeltraject met mij mee.
Traktatie
Door de voedselbank stond er weer eten bij ons op tafel. In de pakketten die ik ontving, zaten veel vers producten. Aan de kindjes werd ook gedacht in de vorm van knutselspullen. En de feestdagen vergat men ook niet. Zoals sinterklaas maar ook verjaardagen. Dan zat er een traktatie in het pakket zodat er wat was uit te delen op school. En een cadeautje voor de jarige zelf!
Bank
Ik red het financieel nu prima en het is fijn dat ik niet meer naar de voedselbank hoef. Ik hoop in de toekomst weer aan het werk te kunnen gaan. Dat is mijn doel. Het liefst ga ik dan weer aan de slag bij een bank.”
Lydia Paauw, juli 2015
